TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) harcama gruplarına göre endeks rakamları, 2003 yıllı madde fiyatları ile İstanbul Halk Ekmek, zincir market cari ay internet fiyatları ve BİSAM Beslenme Kalıbı üzerinden yapılan hesaplamaya göre dört kişilik bir ailenin sağlıklı ve dengeli beslenmesi için aylık yapması gereken harcama tutarı Şubat 2025 için 22 bin 886 liradır. Bu harcama tutarı sadece gıda için yapılması gereken minimum tutardır. Açlık sınırı üzerinden hanehalkı tüketim harcamaları esas alınarak yapılan hesaplama sonuçlarına göre ise yoksulluk sınırı 79 bin 165 lira olarak gerçekleşmiştir.
Sağlıklı ve dengeli beslenmek için her aile ferdinin alması gereken kalori miktarı farklılık göstermektedir. Yetişkin bir erkeğin sağlıklı ve dengeli beslenmesi için tüketmesi gereken gıdaların aylık karşılığı 6.387 liradır. Bu değer yetişkin bir kadın için 6.046, 15-18 yaş bir genç için 6.396, 4-6 yaş arası bir çocuk için 4.057 liradır. Sağlıklı bir biçimde beslenmenin toplam aile bütçesine maliyeti ise 22 bin 886 lira olarak tespit edilmiştir. Bu tutar söz konusu ailenin sadece gıda için yapması gereken zorunlu harcama tutardır. Eğitim, sağlık, barınma, eğlence, ısınma, ulaşım gibi giderler ile birlikte bir ailenin yapması gereken harcama tutarı 79 bin 165 liraya ulaşmaktadır.
Tek başına yaşayan bir kişinin sağlıklı ve dengeli beslenmesi için yapması gereken mutfak harcamaları ile yaşamını idame ettirmek için yapması gereken barınma, ulaşım, eğitim, sağlık vb. harcamalarının toplam tutarı ise en az 36.681 lira olmalıdır. Buna göre tek başına yaşayan bir kişi için yoksulluk sınırı 36.681 lira olarak tespit edilmiştir.
Birçok sektörde alım gücü düşen çalışanlarda farkı en çok hisseden hayat standardı düşen beyaz yakalılar oluyor. Özellikle dünyanın para trafiğini yöneten bankacılar, artık asgari seviyelerde ücretlere mahkum oldu. Çalışma tempolarındaki yoğunluk ise artmaya devam ediyor. Büyük şehirlerde çalışan personeller ise kira, mutfak ve eğitim gibi en temel masrafları karşılamakta güçlük yaşıyor.
Tüm bunların sebebi ekonominin kötü olması mı? Ya da şöyle soralım ekonomi kime kötü?
Gelir dağılımındaki makasın gittikçe açılması ile Holdinglerin daha da büyüdüğünü hepimiz biliyoruz. Kurumlar sürekli yeni yeni yatırımlarla, açıkladıkları kar oranları ile zarar değil kar etiklerini belgeliyor. O kurumlarda çalışan bizlerin ise geliri düşe düşe açlık sınırının altına kadar geriledi.
Evet bu bir gerçek Banka çalışanlarının büyük yüzdesi asgari ücret alıyor. Yukarıda değindiğimiz gibi o kurumlar zarar ettiği ya da kar oranı düştüğü için değil, daha da fazla kar edebilmek için ücretleri geriletiyor. Yani kazandıkça artan kar hırsı sebebiyle, bizim cebimize de el uzatmaya ve emeğimizin karşılığı olan ücretleri vermeyerek yoksulluğa sürüklenmemize neden oluyor.
Finans kuruluşlarının, işverenlerin tarihi boyunca bu hep böyle olmuştur; Çalışanın emeğini sürekli biraz daha sömürmek ve bu vesileyle daha hızlı büyümek. Tabi istisnalar olur ve bu durum değişkenlik gösterir, bu değişkenlik ve istisnalar emek sahipleri yani biz çalışanların hak ettiğimiz ücret ve çalışma koşullarını istediğimizde ve bunun için birlik olmaya başladığımızda ortaya çıkar.
Biz Banka, Sigorta ve tüm Finans emekçileri olarak haklarımız ve insanca çalışma koşullarımız, ücretlerimiz için birlik olabildiğimizde bize dayatılan yoksulluğu sefaleti boşa çıkartabiliriz
Bu birlik için anayasal zeminimiz var. 1982 Anayasası ile güvenceye alınan Evrensel bir insan hakkı olan SENDİKA! Sendikalı olma hakkı yasalarca güvence altına alınmış bir haktır ve sadece E-devlet üzerinden yapılabildiği içinde sadece yapan kişi tarafından bilinir işveren kurumları tarafından öğrenilemez.
Bu sektördeki işçilerin örgütlenerek haklarını kazanımlarını artırmak konusunda ilk olan DİSK/Bank-Sen olarak örgütlenme çalışmalarımıza tekrar hız verdik. Ancak Sendikalar işçiler ile birlikte hareket ettiği takdirde kazanımlar elde edebilir, işçiler ile birlikte hareket ettiğinde gerçek anlamda örgütlülük yaratabilir. Bu yüzden Sendikamızın biz emekçilere ait olan bir sendika olduğu gerçeğiyle, Sendikamızı sahiplenerek büyütelim birliğimizi burada çoğaltalım. Hak ettiğimiz ücretler ve daha insanca çalışma koşulları için, ülkemizin ve sevdiklerimizin geleceği için kendimiz ile başlayarak çevremizdeki iş arkadaşlarımızı da üye yaparak Bank-Sen çatısı altında toplanalım.
Bankacıların mı görünüyor. Zira kendilerini “paaşlarının düşük olması dışarıdan birisi için oldukça şaşırtıcı "para hamalı" olarak adlandıran personel finans kapitalin merkezlerinde çalışıyor, neredeyse tüm para dolaşımı buradan dönüyor. Buna rağmen asgari ücretlerle çalışıyor olunması ve asgari ücretin de açlık sınırında olması oldukça trajikomik.
Banka çalışanlarının büyük kısmı kadınlar olmasına rağmen bankaların yönetim kadrolarında çoğunlukla erkeklerin oturuyor olması iki şey ifade ediyor. Kaba tabirle ya kadınlar gerçekten yetersi ya da kadınlar toplumda olduğu gibi bankacılık sektöründe de 2. sınıf muamelesine maruz kalıyor. Birinci iddia kesinlikle gerçeği yansıtmadığına göre kadınların 2. sınıf olarak görüldüğünü kesinlikle biliyoruz. Ancak bu haksız durum değiştirilemez bir şey değil kesinlikle, hatta bu durumun kanıksanmasından ötürü makul, olağan bir şeymiş gibi genel kabul görmeye başlıyor. Bu durumun özellikle kadınlarca kanıksanmış olmasının bir açıklamasıdır Cam Tavan Algısı. Kadınlar aynı işi yapıyor olmalarına hatta bankacılık sektöründe çok dikkat gerektiren konularda daha titiz olmalarına karşın, terfi konusunda hak ettiklerini alamadıkları gibi ücret-gelir dağılımında da eşit değiller.
Hayvan Hakları Evrensel Bildirisi: Bütün hayvanlar yaşam önünde eşit doğarlar ve aynı var olma hakkına sahiptirler. Bütün hayvanlar saygı görme hakkına sahiptir.
